Θα μπορούσε να είναι ένα πολιτικό κείμενο σχολιασμού και άποψης για όλα τα δυσάρεστα που συμβαίνουν στη χώρα. Μια έκθεση ιδεών, με έντονη κριτική για την μη πρόληψη, για την αδιαφορία, για την έλλειψη κρατικού μηχανισμού και μια σειρά από προτάσεις, που στα μάτια ενός απλού πολίτη, θεατή της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, φαντάζουν ως λογικές και αυτονόητες.
Θα πίστευε κανείς, πως η οικονομική και ηθική χρεοκοπία της χώρας, θα έβαζε μυαλό και θα δημιουργούσε μια γενιά πολιτικών, που θα ήθελαν να αφήσουν σοβαρό έργο πίσω τους. Ένα έργο που θα παρέδιδε στα παιδιά τους μια καλύτερη χώρα ανεξαρτήτως ιδεολογίας. Άλλωστε σε αυτό το κείμενο δεν ασκούμε κριτική στην απελπιστική τωρινή πολιτική πραγματικότητα. Ίσως να πρόκειται μόνο για απόγνωση που ψάχνει τρόπο και χώρο να εκτονωθεί. Μια απόγνωση που αφήνει τιμωρία για λίγο την πολιτική προσέγγιση και διψά για μια φιλοσοφική προσέγγιση που θα προσπαθήσει, μάταια, ίσως να κατανοήσει την σκληρή πραγματικότητα που επιβάλλει η νέα τάξη πραγμάτων, η κανονικότητα τους.
Κανονικότητα; Για φαντάσου. Κανονικότητα όλα αυτά, που προάγουν το μαύρο, τον θάνατο, την κατάθλιψη, την ανημποριά. Μια κανονικότητα που τρέμει να παραδεχτεί, πως απέτυχε...
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις εδώ: Newsbase - Google News